uyKusuZ HeR gEce....

Evimize bebeklerimizle geldik gelmesine ama bizim için hayat hastanede veya kitaplarda anlatılanlardan biraz daha farklıydı... Neredeyse sıfır uyku ile geçen 4 geceden sonra ilk yazımda bahsettiğim gibi Sevim Hemşire'nin önerileri ile 2-3 saat uyuyabilmiştim, ancak bu yeterli gelmiyordu, enerji toplamam ve süt üretebilmem gerekiyordu...

Maalesef bebeklerimi yaklaşık 1.5 ay emzirebildim, genelde mama ile beslenmek zorunda kaldılar ve ben de bir süre sonra, bir sürü uğraşa rağmen gelmeyen sütümü, dert etmekten vazgeçtim, çünkü buna takılmak yerine çocuklarıma konsantre olmam gerekiyordu. Doğum öncesi bebeklerle ilgili almış olduğum kitaplarda her 2-3 saate bir emzirin ve yatırın, uysun yazıyordu :) tabii pratikte 2-3 saate bir besliyordum ama uyku bize pek uğramıyordu ...

2010 yılında bir süreliğine Belçika'da çalışma fırsatı bulmuştum o süreçte ofisteki bir arkadaşım beni akşam yemeğine davet etmişti. Orada o akşam gördüklerim oldukça etkiliydi, hayatımda hiç görmediğim bir anne çocuk ilişkisine şahit olmuştum. Ve o gece yaşadıklarım bana işte tam bugün ışık tutuyordu ve çocuklarımı huzurlu bir şekilde uyutmak için gerekli cesareti veriyordu.

Arkadaşım Fransız asıllı bir Belçikalıydı. O akşam iş çıkışı Camille'in evine gitmiştik. Bizi annesi ve (tahminen o sırada 8 aylık olan) küçük oğlu karşılamıştı. Annesi biz geldikten hemen sonra evden çıktı ve biz Camille'in küçük oğlu ile baş başa kalmıştık. Biraz korkmuştum sakin bir yemek yemenin pek mümkün olmayacağını düşünüyordum. Önce banyoya geçmiştik, miniği içi ılık su ile doldurulmuş küvete oturtup, oyuncaklarını vermiştik. O suda oynarken annesi de sevdiği bir kitabı okuyordu, banyo yaklaşık 20 dakika sürmüştü. Banyo sonrası bebek odasında giyinirken minikle oyunlar oynamıştık. Toplamda 30 dk'lık bir banyo, masaj ve giyinme ritüelinden sonra aşağıya inmiştik.

Aşağıda annesi miniği oynaması için yere bırakmıştı, bence yer oldukça soğuktu hatta üşümesin diye sorduğumu hatırlıyorum, ancak Camille soğuk değil diye bir mimikte bulundu, gerçekten de öyle olmadığını düşünüyordu. Bebek gayet sağlıklıydı , sakin ve rahat bir şekilde yerde annesinin ona verdiği plastik mutfak gereçleri ile oynuyordu. Bebek oyun oynarken biz yemek hazırlamaya koyulmuştuk, annesi arada adını söyleyip bebeğe sesleniyordu, o da gülüp annesine doğru geliyordu. Yemek hazırdı ve ben hala biraz endişeliydim, acaba ne yapacağız diye düşündüğümü hatırlıyorum, hep birlikte masaya oturduk ben, Camille ve bebek :). İnanılmazdı hepimiz gayet sakin yemeğimizi yiyorduk. Bebeğin yemeğini mama sandalyesinin tepsisinde tabağı ile önüne koymuştuk, annesi arada ağzına birkaç lokma veriyordu, ancak o elleriyle zaten gayet maharetli bir şekilde yiyebiliyordu. Üzerindeki mama önlüğü baya kirlenmişti ancak Camille gayet sakindi... Hep birlikte sofradan kalktık annesi bebeği tekrardan yere bıraktı ve bebek yine mutfak gereçleri ile yerde oynamaya devam etti. Bu sırada biz sofrayı kaldırdık ve içeceklerimizle koltuğa geçtik. Saat 20:30 gibiydi Camille artık yatma vakti geldiğini söyledi ve oğlunu alıp bebek odasına geçti. Bebeği yatağına çıkarıp tekrar yanıma dönmesi toplamda 10 dakika olmamıştı. Ben şaşkın bir şekilde uyudu mu diye sordum, bana hayır henüz değil ancak uyuyacak dedi. Ben de yanında biri yok nasıl uyuyacak dediğimde, gerçekten benim bu sorularımı anlamadığını hissetmiştim :) Evet bebekten hiç ses gelmiyordu, kendi kendine uyumuştu. Bunu nasıl yaptığını sorduğumda ilk doğumdan itibaren nasıl alışırsa o şekilde gideceğini kendi yatağında yatması için uyku eğitimi verdiğini söylemişti. Bu eğitim bebek 6 kiloyu geçtikten sonra verilebiliyordu ve gece boyunca uykuya geçiş böylece mümkün hale geliyordu.

Bu tecrübeden aldığım feyz ile ben de gece boyunca nasıl bebeklerimi kendi yataklarında uyutmaya alıştırırım diye araştırmaya başladım. Bu konuyla ilgili bir çok kaynak okudum. Açıkçası kafam karışmıştı bir kısım çocuğunuzu aman ağlatmayın hep yanınızda tutun derken, diğer görüş kendi başına yatmalı, kendi kendini sakinleştirebilmeli diyordu. Kendi kendine uyumaya alışmanın ileride çocuğa da faydalı olacağının altını çiziyordu. Ben Camille ve bebeği ile geçirdiğimiz o akşamı unutamıyordum ve uykuya da oldukça hasret kalmıştım :(

Böylece uyku eğitimi denilen o zorlu yolu uygulamaya karar vermiştim, ancak benim kararım yeterli olacak mıydı? elbette hayır ;)